Bir bebek doğdu
Gülümsüyordu
Yalansız büyüdü
Sevgiyle
Çocuk oldu
Yalnız kaldı
Söylenen yalanları doğru sandı
Çok kanı aktı
O yüzden yüzü hep beyazdı
Büyüdü adam oldu
Sevgi dolu
Hep çabaladı
Hiç yılmadı
Yine yalnız kaldı
Gülümserdi hep
Gülümserdi herkese
Ve gülümserdi her şeye rağmen
Seviyordu hayatı
Ve hayata dair her şeyi
O yüzden yalnızlığı bile sevdi
Sevgiyle doldurdu yalnı
Hiç aklımda değildi
İlk aşkım rüyama girdi
Üzgün uyandım
Aynı ayrıldığımız günkü gibi
Belki ondan burnumu çekiyorum şimdi
Odam sessiz
Evim sessiz
Hüzün kapladı içimi
Ben yalnızlığı hiç sevmem ki
Belki ondan burnumu çekiyorum şimdi
Yağmur yağdı bugün
Islandım
Ama yavaş yürümeye devam ettim
Kaçmadım
Belki ondan burnumu çekiyorum şimdi
Sıcacık bir çorba yaptım kendime
Anne tarifi
Ama o
Kayıp bir dünya buldum
İki kişilik
Sevgi dolu
Sıcacık hayal edilmiş
Lakin sahipleri
Hayallerini terk etmiş
Sadece bir not buldum
Arkalarında bıraktıkları
Üstünde
Çok iyi bildiğim bir şey yazılı
Elveda sevgilim imzalı
Hani ağlamıyordum ya ben hiç
Hani hep sorardın neden diye
Yanıt vermemiştim
Yanıt verememiştim hiç
Nasıl söyleseydim
Gözümden düşen her damla ile
Bir hayalimden vazgeçtiğimi
Daha adını bile koyamadığım hayallerimi kaybettiğimi
Ama bir şey diyeyim mi
Ve ben yeni öğrendim ne yazık ki
Ağlamasam da
Daha adını koyamadan kayboluyormuş hayaller
Öğrendim ki
Adı üstünde, çünkü hayalmiş onlar